هیچ کدام از مسائل بهداشتی بیشترین تأثیر را بر سلامت انسان نداشته و یا در مورد چگونگی مقابله با آن بیشتر از چاقی ایجاد می کند.
این مسئله به برنامه های بهداشتی تبدیل شده است به ویژه در غرب، و این یک مشکل رو به رشد است. طبق آخرین ارقام سازمان بهداشت جهانی، تقریبا سه چهارم مردان بریتانیایی و دو سوم زنان تا سال 2030 با اضافه وزن و چاقی مواجه خواهند شد که مجموعا 39 میلیون بزرگسال است. ما یکی از بدترین پروندههای چاقی در اروپا را داریم که فقط شش نفر از 52 کشور در منطقه اروپایی WHO با نرخ چاقی بدتر از زنان هستند.
ما می دانیم که چاقی یک اثر بسیار مضر روی سلامتی و رفاه است. در نتیجه عواقب ناشی از چاقی، بار عظیمی در NHS و دیگر خدمات اجتماعی وجود دارد. مثال دیابت را در نظر بگیرید - همه موارد دیابت به طور مستقیم به وسیله چاقی یا شیوه زندگی ناسالم ایجاد نمی شود، اما اکثریت قریب به اتفاق آنها هستند. براساس گزارش دیابت تاثیر، هزینه درمان دیابت از 8/9 میلیارد پوند به 16.9 میلیارد پوند در 25 سال افزایش خواهد یافت که این مبلغ به 17 درصد کل بودجه NHS معادل خواهد رسید. درمان بیماری قلبی عروقی، وضعیت دیگری که از طریق چاقی تشدید می شود، در حال حاضر سیستم سلامت بریتانیا حدود 9 میلیارد پوند هزینه دارد. اینها مبالغ هنگفتی هستند که احتمالا انگلیس قادر به پرداخت آن نیست.
پیامدهای ناشی از چاقی صرفا در هزینه های مراقبت های بهداشتی محدود نمی شود - برای اقتصاد گسترده تر هم تاثیر می گذارد. در سال 2013، دفتر آمار ملی برآورد می کند که 131 میلیون روز برای کسب و کارهای بریتانیا از دست رفته به علت بیماری رنج می برد و بسیاری از این بیماری ها می توانند به چاقی مرتبط باشند. با توجه به CBI، فقدان کار از طریق بیماری، انگلیس 14 میلیارد پوند در سال هزینه می کند.
در حالی که رویکردهای بسیاری برای مقابله با چاقی و عواقب آن در جمعیت وجود دارد، روشن است که هیچ گلوله جادویی وجود ندارد. در عوض، یک زرادخانه از رویکردهای مختلف باید بر چالش پیچیده ناشی از چاقی تحمیل شود. برای بعضی از افراد، نیاز به درمان هایی وجود دارد که به وضوح کار می کنند. برای انواع خاصی از درمانها هنوز نیاز به درک بهتر این است که چگونه این درمانها می توانند کارآمدتر عمل کنند تا افراد بیشتری بتوانند از آنها بهره مند شوند. با این حال، بسیاری از پرسش اساسی نیز در مورد علل چاقی افزایش وزن، که به وضوح فقط یک درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار - باقی مانده است - هر چند نسبت رو به رشد است.
به همین دلیل است که سمپوزیوم سندرم متابولیک، دیابت و سموم متابولیک سالانه Plymouth، پانزدهم، برخی از کارشناسان برجسته انگلیس و رهبران عقیده را برای بحث در مورد کار خود در این زمینه آورده است. با عنوان "ایده های جدید و اختلاف نظر در چاقی"، ما در حال نشان دادن آخرین تفکر در تعدادی از زمینه های مربوط به چاقی از جمله:
· تحقیقات نشان می دهد هدف درمان دهنده امیدوار کننده برای درمان یا جلوگیری از اختلالات متابولیکی است
· Eisai به توافق با Eurofarma برای عامل ضد چاقی lorcaserin وارد شده است
· ورزش ایروبیک ممکن است خطر ابتلا به بیماری کلیوی مرتبط با دیابت را کاهش دهد
کارشناسان ما عبارتند از: پروفسور فرانچسکو روبینو، رئیس بخش جراحی متابولیک و برازیلی در کالج پادشاه لندن؛ دکتر جنیفر لوگو، استاد ارشد بالینی موسسه علوم قلب و عروق و علوم پزشکی، گلاسکو؛ پروفسور جیسون هالفورد از علوم روانشناسی در دانشگاه لیورپول؛ دکتر رویس وینسنت، پاتولوژیست مشاور شیمیایی در بیمارستان کالج کینگ؛ دکتر مارک Tarrant، استاد ارشد روانشناسی کاربردی به سلامت و دکتر کاتارینا کوس هر دو در دانشگاه اکستر؛ دکتر جوآن Hosking، استاد آمار در دانشکده های پزشکی و دندان پزشکی شبه جزیره پلیموت دانشگاه؛ و پروفسور جاناتان پینکینی، مشاور متخصص غدد درون ریز از دانشکده های پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه پلیموث و بیمارستان های پلیموث NHS Trust.
با جمع آوری چنین طیفی از کارشناسان، ما مجموعه ای از چالش هایی را که همه در زمینه مراقبت و بررسی چاقی مواجه اند، از جمله عوامل محیطی و شخصی به زیست شناسی، رفتار، علم برتری، سیاست و سلامت عمومی می گیریم.
منصفانه است که بگوییم بعید است که همه این افراد متکبر و متکبر در یک زمان در هر زمان به زودی در یک مکان قرار بگیرند، بنابراین بحث هایی که در اینجا در پلیموت وجود دارد، برای مقابله با چاقی در سراسر جهان تاثیر خواهد گذاشت.
پاسخ چه خواهد بود؟ قبل از اینکه روشن بشود، کارهای دیگری هم انجام می شود، اما کنفرانس ما نشان می دهد که ما باید قبول کنیم که مشکل چاقی چند وجهی است و به همین علت یک رویکرد چند جانبه ای نیاز دارد.
به همین دلیل است که ما نیاز به نظر کارشناس و ورودی از طریق «داستان زندگی» چاقی - از علم در آزمایشگاه تا بررسی تأثیرات اجتماعی، گزینه های جراحی، عوامل روانی و در نهایت سیاست سلامت داریم.
به عنوان رهبران جهان در زمینه دیابت، چاقی، سندرم متابولیک و غدد درون ریز، ما در پلیموث قرار داریم که بتواند به یک دور بحث و عمل کمک کند که در آن زمان و با منابع مناسب می تواند مشکل چاقی را برای یک بار و برای همه حل کند.
پروفسور جاناتان پیینکی استاد غدد درون ریز و دیابت در دانشکده های پزشکی و دندانپزشکی شبه جزیره دانشگاه پلیموث و پزشک متخصص غدد درون ریز و دیابت در بیمارستان های پلیموث NHS Trust است.
حتی زمانی
که ما در حال استراحت هستیم، مغز ما در حال آماده سازی ما برای ایجاد روابط
اجتماعی است. روانشناسان
UCLA گزارش می دهند
یک مطالعه جدید توسط UCLA دانشمندان علوم اعصاب بی فایده است که چرا فیس بوک چنین انحرافی محبوب برای افرادی است که احساس می کنند یک تفریح. تحقیقات آنها نشان می دهد که حتی در لحظات آرام، مغز ما ما را آماده می کند که به طور اجتماعی به دیگران متصل شود.
متی لا لیبرمن، استاد روانپزشکی و روانپزشکی و علوم رفتاری، UCLA، گفت: "مغز دارای یک سیستم بزرگ است که به نظر می رسد که ما آماده باشیم که در لحظات خنثی ما اجتماعی باشیم." "ماهیت اجتماعی مغز ما مبتنی بر زیست شناسی است."
این تحقیق به حل و فصل رمز و راز تقریبا 20 ساله کمک می کند. دانشمندان علوم اعصاب از دهه 1990 می دانند که مغز شامل یک شبکه از مناطق است که به نظر می رسد فعال ترین در طول دوره های استراحت - این شد آشکار هنگامی که اسکن مغز از افرادی که سعی در پاسخ به سوالات چالش برانگیز در طول آزمایش های علمی مورد بررسی قرار گرفت و متوجه شد که مناطقی از مغز به طور غیرعادی در طول دوره های بین حل مشکل حل شد. اما تا به حال، دانشمندان بسیار اندکی در مورد اینکه هدف از فعالیت مغز در طول این وقایع چگونه خدمت می کنند، بسیار اندکی می دانستند.
تحقیق UCLA، که در نسخه چاپی ژورنال علوم اعصاب شناختی منتشر شده است، نشان می دهد که در لحظات آرام، مغز در حال آماده سازی برای تمرکز بر ذهن افراد دیگر است - یا "دیدن جهان را از طریق یک لنز اجتماعی" لیبرمن، نویسنده ارشد این مطالعه است.
در آزمایشات در مرکز نقشه برداری مغز آمانسون-لاولیس UCLA، محققان عکس هایی با یادداشت برداری به 21 نفر نشان دادند و فعالیت مغز آنها را با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی یا fMRI دنبال کردند. بسیاری از عکس ها نشان داد افرادی که در محیط اجتماعی قرار می گیرند و احساسات خاصی را بیان می کنند. در یک مجموعه از 40 عکس، تصاویر با نوشتن شرح حال است که نشان دهنده وضعیت ذهنی فرد است - "او احساس خسته" یا "او بیان خود شک و تردید"، به عنوان مثال. مجموعه دوم عکس ها دارای تصاویر یکسان بود، اما با عنوان هایی که صرفا آنچه را که شخص انجام می داد، توصیف کرد - "او سرش را می گیرد" یا "او به دنبال او است". مجموعه سوم از تصاویر یک عدد همراه با یک معادله ریاضی ساده - به عنوان مثال، "10: 18-8".
از شرکت کنندگان خواسته شد تا تصمیم بگیرند که آیات زیر به چه نحو صحیح نشان داده شده است. در میان یافته ها:
· پاسخ به بزرگترین پژوهش های عصبی تحقیقات امروز
· داروهای ریتالین بر سازماندهی مسیرهایی که شبکه های مغزی را مورد توجه قرار می دهند، یاد می گیرند
· دانشمندان UA متوجه فرآیندهای بیولوژیکی می شوند که موجب اختلال در مغز نادر در نوزادان می شود
لیبرمن گفت، تفاوت در سرعت تصمیم گیری که مشاهدات محققان می تواند تاثیر بسزایی در زندگی روزمره مردم داشته باشد. "این ممکن است به نظر نمی رسد یک مزیت بزرگ، اما 10 درصد سریع تر، زمان و زمان، در هر مکالمه به فرد اجازه خواهد داد که خیلی بهتر آماده و کنترل زندگی اجتماعی خود را."
لیبرمن، نویسنده کتاب با نام تجاری "Social: Why the Brains of Us Connected to Connect"، کورتکس preforrontal dorsomedial را به عنوان "مدیر عامل مغز اجتماعی" توصیف میکند. او بخشی از یک شبکه در مغز است که در هنگام خواب و طی دوره های استراحت، علاوه بر زمانی که ما به صراحت در مورد دیگران فکر می کنیم، تبدیل می شود.
محققان بر اساس فعالیت در آن منطقه مغز وقتی که شرکت کنندگان در این مطالعه استراحت می کردند، با دقت پیش بینی می کردند که شرکت کنندگان چگونه می توانند کار بعدی را انجام دهند. هنگامی که قشر پیش دائمی پیش از افسردگی بسیار فعال بود قبل از اینکه شرکت کنندگان یک عکس با توضیح وضعیت ذهنی دیدند، آنها سریعتر تصمیم دادند؛ زمانی که منطقه تنها کمی فعال بود، تصمیم گیری آنها کندتر بود.این پدیده در میان مردان و زنان به طور مساوی اعمال می شود.
"این عکس همان است؛ تنها چیزی که متفاوت است این است که آیا متن به ذهن متمرکز و یا متمرکز بر بدن متمرکز است، گفت: نویسنده اصلی رابرت Spunt، که تحقیق انجام شده بود زمانی که او دانشجوی دکترا در روانشناسی UCLA بود و در حال حاضر محقق پس از دکتری در Caltech. "این قابل توجه است."
لیبرمن گفت که افرادی که سعی در خواندن نشانه های اجتماعی در بیانات دیگران دارند می توانند این مهارت را با عمل بهبود بخشیده و تحقیقات بیشتری انجام دهند تا بررسی شود که آیا انواع تفکر در تفکر اجتماعی می توانند به طور گسترده ای به بهبود توانایی های اجتماعی کمک کنند.
لیبرمن گفت: یافته های این تحقیق نشان می دهد که قشر پیش از افسردگی پس از زایمان ممکن است در طول آرزوها و استراحت به منظور تجربیات تجربی اجتماعی جدید ما و به روز رسانی مفروضات و درک دنیای اجتماعی ما برسد.
وی گفت: "ما آماده هستیم که جهان را به صورت اجتماعی از لحاظ افکار، احساسات و اهداف دیگران ببینیم." "این نشان می دهد که مهم است؛ مغز فقط سیستم را روشن نمی کند. ما با مغزمان تلاش می کنیم خود را مجددا شروع به فکر کردن درباره ذهن های دیگر کنیم."
بنابراین، گرچه فیس بوک ممکن است در نظر گرفته شده با قشر preforrontal خالص، طراحی شده است، شبکه های اجتماعی بسیار هماهنگ با چگونه مغز ما سیم کشیده شده است.
لیبرمن، یکی از بنیانگذاران شرکت "لیبرمن"، گفت: "وقتی میخواهم از کار برکنار شوم، شبکهی مغز که در آن قرار میگیرد همان شبکهای است که ما از آن استفاده میکنیم، زمانی که از طریق خط زمان فیس بوک ما نگاه میکنیم و دیدیم که چه چیزی دوستمان داریم." زمینه مطالعه شناخته شده به عنوان علوم اعصاب شناختی اجتماعی. "این همان چیزی است که مغز ما میخواهد انجام دهد، مخصوصا وقتی که ما از کارهایی که نیاز به شبکههای مغزی دیگر را دارند، متوقف کنیم."
بعضی از بچه ها سریعتر از دیگران وزن می کنند. تحقیقات دانشگاه علم و صنعت نروژ نشان می دهد که عادات خوردن
به نظر می رسد که بیشتر از فعالیت بدنی گفته می شود.
بعضی از بچه ها سریعتر از دیگران وزن می کنند؟ تحقیق جدید به منظور شناسایی عوامل که می تواند به چاقی کمک کند.
استادیار سیلیه استینسبک استاد و پروفسور لارس ویچستروم از دانشکده روانشناسی دانشگاه علوم و فناوری نروژی (NTNU) در حال انجام این نظرسنجی هستند.
Steinsbekk می گوید: "ما بررسی کردیم که آیا فعالیت بدنی، زمان پخش تلویزیون و ویژگی های اشتها می توانند دلیل افزایش شاخص توده بدنی کودکان (BMI) را بیشتر از دیگران افزایش دهند."
اکثر والدین با منحنی های صدق بر نمودار رشد رشد کودکان آشنا هستند که پزشکان برای ردیابی میزان سالم رشد و افزایش وزن استفاده می کنند. وزن کودک باید افزایش یابد و بدن آنها باید رشد کنند. اما چگونه می توان مانع رشد این منحنی شد؟
تفاوت بین کودکان و بزرگسالان
"استاتین بک می گوید: BMI یک روش برای اندازه گیری شکل کروی ما است - این نشان می دهد که
چقدر بدن ما است."
یک کودک سالم چاق و دور است. در سن پیش دبستانی، اکثر کودکان باریک تر می شوند تا زمانی که به تدریج دوباره پر می شوند، به خصوص در دوران بلوغ.
"در بزرگسالان، BMI بیش از 25 به عنوان اضافه وزن تعریف شده است و BMI بیش از 30 به عنوان چاق تعریف شده است،" Steinsbekk می گوید. هنگام محاسبه شاخص توده بدنی در کودکان، هر دو سن و جنس در نظر گرفته می شود، زیرا پسران و دختران کمی متفاوت به نظر می رسند.
همبستگی بین عادت های غذایی و شاخص توده بدنی
محققان دریافتند که نحوه ارتباط کودک با غذا و خوردن غذا
بسیار مهم است. از سوی دیگر، فعالیت فیزیکی و
تماشای تلویزیون توضیح نمی دهد چرا BMI برخی از
کودکان نسبت به دیگران افزایش یافته است.
مطالعه ما نشان می دهد که BMI در کودکان افزایش می یابد که در آن غذا به ویژه باعث رفتار خوردن آنها می شود. مصرف مواد غذایی آنها از طریق دید و بوی غذا بیشتر کنترل می شود و کمتر از طریق تجربه درونی گرسنگی.
محققان دلایل این موضوع را مورد بررسی قرار نداده اند، اما مطالعات قبلی نشان داده اند که بچه هایی که با غذای مشتاقانه پاسخ می دهند و حتی بعد از خوردن غذا ادامه می دهند، بیشتر غذا می خورند.
به همین دلیل معتبر است که علت این امر این است که دلیل چاقی برای افزایش اشتها (از طریق غذا، حتی اگر کامل نباشد) باعث منحنی شدید BMI می شود زیرا این کودکان بیشتر از دیگران غذا می خورند.
آیا کودک واقعا صبحانه میخورد؟ آیا کودک در مورد غذا بسیار نگران است؟ آیا کودک میخواهد غذای بیشتری داشته باشد، حتی اگر پر شود؟ آیا کودک می خورد سریعتر از سایر کودکان؟ آیا کودک به راحتی خوردن غذا می کند؟ محققان از سوالات والدین خواسته های خود را برای بررسی آنها درخواست کردند.
· مطالعه رابطه میان محدودیت رشد و خطر مرگ و میر کودکان را بررسی می کند
· تنوع در سن و جنس در استفاده از شبکه های تخت خواب برای جلوگیری از مالاریا در مناطق جنوب صحرای آفریقا
· مطالعه مقایسه تشخیص های مربوط به درد در ملل متحد و کودکان خردسال، جوانان را مقایسه می کند
این بخشی از مطالعه طولانی مدت است - Tidlig Trygg i Trondheim (TtiT) - که در طی چندین سال به رشد روانشناختی و روانشناختی کودکان کمک میکند. این کودکان هر دو سال یکبار مورد بررسی قرار می گیرند و در این مطالعه خاص، محققان داده های مربوط به زمانی که کودکان 4، 6 و 8 ساله بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
اشتها و چاقی برای اولین بار؟
چه اتفاقی می افتد، اشتها و اضافه وزن؟ آیا عادات غذا خوردن کودک تفاوت های BMI را توضیح می دهد، یا فقط مخالف است، BMI کودکان
عادات غذایی خود را توضیح می دهد؟ یا راه دیگری
برای پرسیدن - آیا شور و شوق برای مواد غذایی است که BMI بالاتر را توضیح می دهد، یا این که بچه ها با BMI بالا نیاز به انرژی بیشتری دارند و در نتیجه مصرف غذا مشتاقانه تر می
شوند؟
محققان دریافتند که به نظر می رسد به هر دو جهت است.
"نتایج ما نشان می دهد که به طور نسبی، BMI کودکان که به طور خاص توسط مواد غذایی باعث بوجود آمدن مواد غذایی افزایش می یابد در مقایسه با دیگران، اما ما نیز اثرات مخالف یافت: BMI بالا باعث می شود کودکان در طول زمان باعث افزایش بیشتر غذا (در حدودا 6 تا 8 ساله). استینس بک می گوید: با افزایش سن آنها حتی کمتر قادر به خوردن غذا می شوند.
کودکان را مجبور نکنید
چرا اینطور است، دانشمندان هنوز نمیتوانند پاسخ بدهند. مطالعات بیشتر مورد نیاز است
Steinsbekk برای سالهای زیادی با کودکان دارای چاقی کار کرده است. او اشاره می کند که بسیاری از این کودکان دشوار می دانند زمانی که آنها کامل هستند و بنابراین نیاز به کمک والدین خود را برای تنظیم مصرف مواد غذایی خود (به عنوان مثال، یک خدمت در هنگام شام) نیاز دارند. از سوی دیگر، ما می دانیم که برای ارتقاء رفتار تغذیه ای طبیعی، برای کودکان مهم است که چقدر آنها بخواهند بخورند. اگر کودکان تحت فشار قرار می گیرند که همه چیز را در صفحات خود بخورند، ممکن است متوقف نشوند و به والدین شاد بپزند.
نتایج تحقیق در مجله روانشناسی کودکان منتشر شده است. محققان همچنان به بررسی چاقی و رفتار خوردن در کودکان ادامه می دهند و نتایج چند ماهه انتظار می رود.
محققان دانشگاه ایندیانا-پردوسی ایندیاناپولیس به رهبری
جسی استوارت از دانشکده علوم، دریافت مدرک 2،6 میلیون دلاری از موسسه ملی بهداشت
برای انجام اولین آزمایش تصادفی کنترل شده برای تعیین اینکه آیا درمان افسردگی می
تواند کمک به جلوگیری از بیماری های قلبی عروقی.
بزرگسالان افسرده در معرض خطر بیماری قلبی عروقی هستند، قاتل شماره یک مردان و زنان در ایالات متحده.
استوارت، استاد روانشناسی و دانشمند وابسته به مرکز تحقیقات پیرامون IU، گفت: "در مطالعات قبلی، ما شواهد مثبت جالب توجه دریافت کرده ایم که مدیریت افسردگی خطر ابتلا به حملات قلبی و سکته مغزی را کاهش می دهد." "با این کارآزمایی بالینی جدید NIH، امیدواریم تأیید کنیم که درمان افسردگی محافظتی قلبی است و خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی را کاهش می دهد."
در یک بررسی پیشین هشت ساله ای که توسط استوارت رهبری می شود، بیماران مبتلا به افسردگی و بدون بیماری قلبی عروقی که تحت درمان با افسردگی خود با نسخه های پیشین مداخله ای قرار می گیرند که در آزمایش بالینی آینده ارائه می شود، خطر 48 درصدی حمله قلبی یا سکته مغزی از بیماران افسرده که مداخله نکردند.
استوارت گفت: "اگر نتایج محاکمه جدید مثبت باشد، آنها مرحله را برای تغییرات در عمل بالینی تعیین خواهند کرد." "مانند درمان فشار خون بالا یا کلسترول بالا، شناسایی و درمان افسردگی که اغلب ناشناخته است، ممکن است در کاهش ناتوانی و مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی در آینده نقش مهمی ایفا کند".
دوازده شانزده سالمند مبتلا به اختلال افسردگی و عوامل خطر سنتی قلب و عروق، اما نه بیماری قلبی عروقی، در مطالعه جدید ثبت نام خواهند شد.
نیمی از شرکت کنندگان در این مطالعه به صورت تصادفی برای دریافت یک ساله مراقبت های اولیه درمانی برای افسردگی تصادفی می شوند. نیمه دیگر یک سال از eIMPACT، یک برنامه مراقبت متقابل است که تکنولوژی را برای درمان افسردگی به ارمغان می آورد، دریافت می کند. بیماران در ابتدا یک دارو ضد افسردگی یا رواندرمانی دریافت می کنند، بسته به اولویت آنها. اگر یک بیمار روان درمانی را انتخاب کند، درمان شناختی-رفتاری را از طریق یک برنامه کامپیوتری (ضرب و شتم بلوز) یا از طریق تلفن با یک درمانگر دریافت خواهد کرد.
· کمبود ویتامین D با افزایش خطر افسردگی در افراد مسن همراه است
· مطالعه: سیستم های درمان مبتنی بر اینترنت مبتنی بر وب به طور موثر افسردگی را کاهش می دهد
· داروهای کاهش کلسترول احتمال ابتلا به مشکلات قلبی یا سکته مغزی را کاهش می دهد
کاهش ضربان قلب و خطر سکته مغزی با بررسی عملکرد عروق درونی عروق خونی با استفاده از تصویربرداری ultrasound تعیین می شود که آیا اختلال عملکرد اندوتلیال، نشانه های اولیه بیماری قلبی عروقی، کاهش می یابد. تیم تحقیق همچنین از شبکه ایندیانا برای مراقبت از بیماران، یک تبادل اطلاعات بهداشتی در سطح ایالت استفاده خواهد کرد تا مشخص شود کدام بیماران در محاکمه در طی مراحل پیگیری در معرض حمله قلبی یا سکته مغزی قرار می گیرند.
دانشیار دانشکده علوم دین سیمون رودز گفت: "این دومین کمک 2 میلیون دلاری به علاوه NIH در سال جاری نشان دهنده تحقیقات پیشرفته توسط دکتر استوارت و همکارانش است و شهرت آنها را به عنوان رهبران ملی در روانشناسی سلامت نشان می دهد."
کار با استوارت در مطالعه ای که توسط موسسه ملی قلب، ریه و خون NIH تأمین می شود (R01 HL122245) شش محقق از دانشکده پزشکی IU است:
· جان جان نیرونبرگر جونیور جویس و ایوور استاد کوچک روانپزشکی و مدیر موسسه تحقیقات روانپزشکی است.
· سامیر K. Gupta استاد دانشکده بیماری های عفونی است و مدیر هسته تصویربرداری عروقی انسان IU؛
· ریچارد جوا کواچ، استاد QE و سالی راسل استاد کاردولوژی و مدیر کلینیک موسسه قلب شناسی IU Krannert است.
· رابرت V.Coscidine استاد پزشکی در بخش غدد درون ریز و متابولیسم است؛
· سوجوان گائو استاد آمار زیستی است.
محققان دانشگاه پرینستون دریافته اند که دوپامین، یک
شیمی مغزی که در یادگیری، انگیزه و بسیاری از توابع دیگر نقش دارد، نقش مستقیم در
نمایندگی یا رمزگذاری جنبش نیز دارد. این یافته
می تواند به پژوهشگران کمک کند تا نقش دوپامین در اختلالات مرتبط با حرکت، مانند
بیماری پارکینسون را درک کند.
محققان از تکنیک جدید و دقیق تر برای ثبت فعالیت های نورون های دوپامین در دو ناحیه در بخشی از مغز که به عنوان استریاتوم شناخته می شود، نظارت بر برنامه ریزی فعالیت، انگیزش و ادعای پاداش را انجام دادند. محققان دریافتند که در حالی که تمام نورونها سیگنال هایی را برای یادگیری و برنامه ریزی حرکت ایجاد می کنند، یکی از بسته های عصبی، که به منطقه به نام striatum dorsomedial می رود، همچنین یک سیگنال را می توان برای کنترل حرکات استفاده کرد.
این اثر در مجله Nature Neuroscience این هفته منتشر شد.
ایلانا ویتن، استاد روانشناسی و موسسه عصب شناسی پرینستون گفت: "آنچه که ما از این مطالعه آموختیم این است که نورونهای دوپامین که به یک قسمت مغز منتهی می شوند، متفاوت از نورون های دوپامین که به بخش دیگری از مغز می روند عمل می کنند." "این بر خلاف دیدگاه جریان اصلی نورونهای دوپامین است."
این تحقیق ممکن است در مورد اینکه چگونه بیماری پارکینسون، که تخریب نورونهای دوپامین در روده رویشی دوران کودکی است، رفع می شود، بیماران از توانایی حرکت را محروم می کنند. مطالعات قبلی موفق به یافتن یک پیوند مستقیم بین فعالیت های نورون دوپامین و کنترل حرکت یا اقدامات نشده اند. در عوض، دیدگاه جریان اصلی، نقش غیرمستقیم برای دوپامین را پیشنهاد کرد: نورون باعث می شود که ما یاد بگیریم که کدام اقدامات احتمالا منجر به تجربه ی پاداش دهنده شود، که به نوبه خود ما را قادر می سازد تا این اقدام را برنامه ریزی کنیم. هنگامی که نورون های دوپامین به علت بیماری پارکینسون تخریب می شوند، فرد نمی تواند یاد بگیرد که برنامه ریزی کند و بنابراین نمی تواند حرکت کند.
مطالعه جدید نقش دوپامین در یادگیری مبتنی بر پاداش را تأیید کرد، اما همچنین دریافت که در ستون فقرات دورود، نورون های دوپامین می توانند نقش مستقیم در حرکت داشته باشند. محققان از یک روش برای اندازه گیری فعالیت نورون در مکان های بسیار دقیق در مغز استفاده کردند. آنها فعالیت را در انتهای نورون اندازه گیری کردند - پایانه هایی که دوپامین در محل اتصال یا سیناپس بین دو سلول قرار می گیرد - در دو محل در striatum: هسته accumbens، که شناخته شده در پردازش پاداش و striatum dorsomedial ، شناخته شده برای ارزیابی و تولید اقدامات.
تا همین اواخر، اندازه گیری نورون دوپامین در این مناطق دشوار بوده است، زیرا اندازه کوچک مناطق و این واقعیت است که بسیاری از نورون های دیگر وجود دارد که مواد شیمیایی دیگر مغز را انتقال می دهند یا انتقال دهنده های عصبی به همان مناطق مغز .
محققان برای محدود کردن اندازه گیری های آنها تنها با نورون های دوپامین، از موش هایی استفاده می کنند که مغز آنها سلول های تغییر یافته ژنتیکی را که سبب می شود سبز در هنگام فعال شدن سلول ها را در خود جابجا کند. موش ها همچنین دارای ژن دوم هستند که اطمینان می دهد که درخشان شدن تنها زمانی رخ می دهد که دوپامین وجود داشته باشد.
محققان سپس فعالیت نورون را از هسته accumbens یا striatum dorsomedial را با قرار دادن فیبر نوری بسیار نازک در هر منطقه برای ثبت سلولهای فلورسنت دوپامین در تنها مناطق مورد نظر ثبت کردند.
محققان هنگامی که توانایی اندازه گیری فعالیت های نورون را در اختیار داشتند، موش ها را وظیفه ای دانستند که شامل یادگیری مبتنی بر پاداش و همچنین حرکت است.
وظیفه این بود که موش ها با دو اهرم مواجه شوند، یکی از آنها، زمانی که فشرده شد، آب آشامیدنی را نوشید. از طریق آزمایش و خطا، موش ها دریافتند که اهرم پاداش را می دهد. در طول این کار محققان فعالیت مغز خود را ثبت کردند.
این کار مشابه بازی کردن دستگاه های حافظه در یک کازینو است. خود را در یک کازینو با دو دستگاه اسلات در مقابل خود عکس بگیرید. اهرم را بر روی ماشین بچرخانید و برخی از سکه ها را می شکند. مغز شما یاد میگیرد که اهرم چپ منجر به پاداش می شود، بنابراین شما برنامه ریزی کنید و یک عمل انجام دهید: اهرم چپ را دوباره بکشید. پس از آنکه چندین بار در دستتان فشار می آورد بدون هیچ پاداشی، به سمت ماشین برمی گردید.
· مطالعه هدف بالقوه جدید برای درمان بیماری های شایع را مشخص می کند
· یافته های تحقیق می تواند به بهبود درمان اضطراب و اختلالات استرس پس از سانحه کمک کند
· نورونهای دوپامین نقش مهمی در تقویت اثر اعتیاد آور هروئین دارند
هنگامی که یک عمل به نفع شماست، احتمالا آن را به یاد می آورید، گامی مهم در یادگیری است. تفاوت بین پاداش و انتظارات شما چقدر است، همچنین مهم است، زیرا به شما می گوید که آیا چیزی جدید است یا نه و چه مقدار باید به آن توجه کنید. محققان این شکاف بین پاداش پیش بینی شده و پاداش شما را "خطای پیش بینی اشتباه" می دانند و آن را یک سیگنال آموزشی مهم می دانند.
با تطبیق اقدامات موش به فعالیت دوپامین در مغز آنها در طول این وظایف، محققان می توانند تعیین کنند که کدام بخش مغز در طول یادگیری مبتنی بر پاداش فعال بوده و در هنگام انتخاب اهرم فشار را فعال کرده است. کمک به مدل سازی محاسباتی رفتارهای موش توسط ناتانیل داو، استاد موسسه علوم عصبی پرینستون و روانشناسی، ارائه شده است.
محققان دریافتند که نورونهای دوپامین که منشاء هسته accumbens و striatum dorsomedial را انجام می دهند، در واقع رمزهای پیش بینی پاداش را کدگذاری می کنند که با یافته های قبلی سازگار است. اما آنها همچنین دریافتند که در ستون فقرات دورود، نورونهای دوپامین اطلاعاتی در مورد اقداماتی که حیوان در حال انجام است، ارائه می دهد.
ویتن گفت: "این ایده این بود که نورون های دوپامین این سیگنال خطای پیش بینی پیش بینی می کنند و این امر می تواند به طور غیر مستقیم بر حرکت یا اعمال تاثیر بگذارد، زیرا اگر شما این را نداشته باشید، به درستی نمی دانید که کدام اقدامات را انجام دهید." "ما نشان می دهیم که در حالی که این درست است، قطعا کل داستان نیست. همچنین یک لایه ای وجود دارد که دوپامین مستقیما برنامه های حرکت یا اعمال را برنامه ریزی می کند."
ناتان پارکر، دانشجوی کارشناسی ارشد در آزمایشگاه ویتن که آزمایشات را طراحی و انجام داده و نخستین نویسنده در این مقاله است، افزود که یافته های جدید توسط بهبود در ضبط نورون ها و طراحی تجربی امکان پذیر است، ارزیابی فعالیت های نورونی در یک کار نسبتا پیچیده.
کمک های پژوهشی اضافی توسط کورتنی کامرون و یونوک لی، و دانشجوی فارغ التحصیل یونگ یون چوی، توسط پژوهشگران پس از دکتری دانشگاه پرینستون ارائه شد. جاشوا طالیهفررو، متخصص تحقیقاتی، کلاس 2015، در حال کار بر روی پروژه به عنوان بخشی از پایاننامه وی است. این مطالعه همچنین شامل همکاری های توماس دیویدسون، محقق پس از مدرسه در دانشگاه استنفورد بود.
ویتن گفت: علاوه بر احتمالا توصیف مشاهدات بالینی بیماری پارکینسون، این مطالعه به سوال کلی تر درباره اینکه چگونه دوپامین می تواند در بسیاری از توابع مغز دخالت کند، مطرح شده است. "ما فکر می کنیم که برخی از راه هایی که نورون های دوپامینرژیکی به چنین توابع متنوعی در مغز دست می یابند، داشتن نقش خاص بر اساس هدف تشریحی آنها است."
Naoshige Uchida، استاد زیست شناسی مولکولی و سلولی در دانشگاه هاروارد که در این تحقیق شرکت نکرد، گفت: نتایج به بررسی دیدگاه های طولانی مدت و باز کردن مسیرهای جدید تحقیق می پردازد. اوشیدا گفت: "این مطالعه توسط آزمایشگاه ویتن به زیبایی نشان می دهد که فعالیت بعضی از نورون های دوپامین به وسیله جهت حرکت می شود." "مهمتر از همه، آنها برخی از روشن ترین شواهد نشان دادند که ناهمگونی نورون های دوپامین: جمعیت خاصی از نورون های دوپامین که در حال حرکت به ستون فقرات دوردست هستند، جهت حرکت بیشتر را نسبت به جمعیت دیگری که به سینه های شکمی تقسیم می شوند، کدگذاری می کند."
Uchida ادامه داد: "یک پدیده مشابه نیز در یک مطالعه مستقل در افراد غیر انسانی گزارش شده است (Kim et al.، Cell، 2015)، که نشان می دهد یافته های آزمایشگاه ویتن بیشتر جهانی است و مخصوصا برای موش ها نیست. این به ویژه مهم این است که دوپامین در بیماری پارکینسون دخالت دارد، اما اینکه چگونه دوپامین کنترل حرکات را حفظ می کند، یک رمز و راز بزرگ است. "