سربازی و کنکور

با سلام خدمت شما دوست عزیز

شما می توانید با شرکت در کنکور و موفقیت در ان حتی اگر سرباز باشید نیز مرخصی گرفته و به ادامه دادن درس خود بپردازید . البته بهتر است برای اطلاعات دقیق تر دفترچه سربازی را مطالعه کنید و همچنین از پلیس 110 اطلاعات دقیق را دریافت کنید.

موفق باشید

کنکور

با سلام خدمت شما دوست عزیز

 شما از معدل بسیار خوبی برای شرکت در کنکور برخوردار هستید که این نشان دهنده این موضوع است که برای رسیدن به اهدافتان تلاش زیادی به خرج می دهید .دقت کنید که کنکور یک نوع امتحان در تعداد بالا می باشد و خب سختی های خاص خود را دارد و چون رشته تجربی متقاضی زیادی دارد ممکن است کمی سخت تر باشد اما این به این معنا نمی باشد که شما اگر تلاش خود را کنید نتیجه خوبی دریافت نمی کنید اگر شما در کنار داشتن تلاش و امید میزان استرس خود را حفظ کنید امکان کی وجود دارد که نتیجه تلاش خود را نگیرید و تقریبا غیر ممکن است . این موضوع ممکن است برای کسانی رخ بدهد که تلاش خود را کرده اند اما به علت میزان بالای استرس تمرکز اصلی خود را برای پاسخ دهی از دست می دهند . البته دقت کنید که هرچقد میزان مطالعه شما بیشتر باشد و تسلط بیشتری بر مباحث درسی داشته باشید استرس کمتری را نیز تجربه می کنید . سعی کنید بجای تمرکز بر این موضوعات با یک برنامه ریزی مشخصص برای شرکت در کنکور خود را آماده کنید . در صورتی که استرس غیر معمول دارید که باعث می شود عملکرد شما پایین بیاید به صورت حضوری به روانشناس مراجعه کنید تا با آموزش های در این زمینه به شما کمک کنند تا این مسیر را بهتر طی کنید. دقت کنید که استفاده از تجربه دیگران مفید می باشد اما افراد باهم فرق دارند پس عملکرد انها نیز حتی در محیط های یکسان نیز متفاوت می باشد بهتر است از افرادی که تنها ناامیدی را به شما انتقال می دهند دوری کنید.

درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
02122354783

شاد باشید

چگونه می توان به یک کاربر مطلع از تحقیقات روان شناسی تبدیل شد

شما حتی در صورتی که خودتان هم مطلع نباشید، احتمالا تا حدی از تحقیقات روان شناختی در زندگی روزمره خودتان استفاده می کنید.

گزارشات جدید در مورد آخرین یافته های مربوط به مطالعات روان شناختی، تقریبا به صورت روزمره از طریق تلویزیون، روزنامه ها، رسانه های اجتماعی یا برنامه های گفتگوی مهیج اعلان می شوند. فقط کافی است که یک مجله محبوب بردارید تا یک سری مقالات خود کمکی را مشاهده کنید که مرتبط با تحقیقات روان شناختی موجود می باشند.

به چه نحوی می توانید مشخص کنید که این گزارش های قابل اعتماد هستند؟ به منظور تبدیل شدن به یک کاربر منطقی از تحقیقات روان شناسی، باید نحوه ارزیابی گزارش های تحقیقی مختلفی که به صورت روزمره می شنوید را بلد باشید. ما با یادگیری نحوه شناسایی اطلاعات قابل اعتماد، می توانیم به یک کاربر روان شناسی مطلع تبدیل شوید.

1. منبع را در نظر بگیرید

در زمانی که نتایج تحقیقات روان شناسی را در منابع رسانه ای رایج می خوانید، همواره باید منبع اصلی اطلاعات را در نظر بگیرید.

مطالعات چاپ شده در روزنامه های روان شناسی تخصصی از طریق فرآیند ارزیابی دقیق صورت می گیرند، با یک مطالعه اصلی شروع می شوند که از طریق یک محقق مشهور صورت گرفته است و معمولا از طریق موسسات آموزشی، بیمارستان ها و سایر سازمان ها حمایت می شوند.

همچنین این مجلات از طریق یک تیم تخصصی بررسی می شوند، به این معنا که قبل از چاپ مقالات در این مجله ها، سایر روان شناسان ماهر و متخصص در روش های تحقیقیاتی و آماری این مقاله ها را مورد بررسی قرار می دهند.

یک دلیل دیگر برای در نظر گرفتن منبع اصلی عبارت از این است که بیشتر گزارشات رایج بد تفسیر می شوند یا نمی توانند مولفه های کلیدی مربوط به یافته ها را شناسایی کنند.

نویسندگان و ژورنالیست هایی که در روش های تحقیقی دارای تجربه محدود و یا بدون تجربه هستند، ممکن است به صورت کامل ندانند که مطالعه به چه نحوی صورت گرفته است و همچنین نسبت به دلالت های و معانی ضمنی تحقیق صورت گرفته مطلع نباشند. شما با نگاه کردن به خود مطالعه می توانید یک شناخت کامل و عمیقی را از دلالت های نتایج به دست بیاورید.

2. شکاک بودن نسبت به ادعاهای احساساتی یا تکان دهنده

در زمان بررسی هر نوعی از اطلاعات علمی، شکاکیت باید به عنوان قاعده اصلی مد نظر قرار داده شود. نسبت به ادعاها و یافته هایی که حساس یا غیرمنطقی هستند، با احتیاط عمل کنید.

به یاد داشته باشید که هدف از گزارشات رسانه های محبوب در به دست آورن توجه، روش انتشارات خودشان، افزایش ربته بندی و به دست آوردن بازدید از صحفه می باشد.

ممکن است که گزارشگران بر روی مولفه های خاصی از تحقیق متمرکز شوند، و سایر اطلاعات مهمی را که برای شناخت نتایج اهمیت دارند را مد نظر قرار ندهند. اظهارات بیان شده توسط محققان می تواند خارج از زمینه مورد تحقیق و به روشی استفاده شود که نتایج اصلی تحقیق را به صورت اغراق آمیز بیان کند.


3. بررسی روش های تحقیق

یکی از نکات مهم به منظور تبدیل شدن به یک کاربر عقلایی از روان شناسی، شناخت برخی از مبناهای تحقیق روان شناسی می باشد. مولفه هایی از قبیل تعاریف عملیاتی، نمونه برداری تصادفی و طراحی تحقیق برای شناخت نتایج نهایی مطالعه اهمیت زیادی دارند.


برای مثال، ممکن است که یک مطالعه خاص فقط افراد مخصوصی را در داخل جمعیت موجود مورد بررسی قرار بدهد یا ممکن است فقط اطلاعات محدود مربوط به یک موضوع خاص را در نظر بگیرد. همه این عوامل می توانند نقش مهمی را در کاربرد یافته های موجود بر روی جمعیت عمومی و نحوه اعمال نتایج برای شناخت پدیده روان شناسی داشته باشند.

4. به یاد داشته باشید که ضرب المثل معادل با اطلاعات نمی باشد

نسبت به ادعاهایی که بر مبنای داستان های مربوط به ضرب المثل ها می باشند، با احتیاط عمل کنید. صرف اینکه یک گروه کوچکی از افراد به نتایج مشابهی رسیده اند، دلیل مناسبی برای این نمی باشد که همه افراد در این دیدگاه مشترک باشند.

تحقیقات علمی از نمونه برداری تصادفی و سایر روشهای تحقیقی استفاده می کند تا اطمینان حاصل کند که نتایج مربوط به مطالعه می تواند برای سایر افراد هم کاربرد داشته باشد. هر نوع گزارشی که بر مبنای این تشخیص باشد که "این مورد در رابطه با من مصداق دارد، بنابراین می تواند برای سایر افراد هم مصداق داشته باشد"، باید با شکاکیت خاصی مورد بررسی قرار بگیرد.


5. تامین کنندگان بودجه مربوط به تحقیق را در نظر بگیرید

در هنگام ارزیابی تحقیق روان شناسی، در نظر گرفتن حامیان مالی مطالعه هم اهمیت زیادی دارد. تامین بودجه می تواند از طریق منابع مختلفی صورت بگیرند که شامل آژانس های دولتی، گروه های غیر انتفاعی و شرکت های بزرگ می باشد.


زمانی که نتایج یک تحقیقی از دستورات یک سازمانی حمایت می کند که هدف آن فروختن محصولات و ترغیب افراد برای داشتن دیدگاهی مشابه دیدگاه افراد موجود در سازمان می باشد، با احتیاط بیشتری عمل کنید. هر چند که چنین منابع بودجه ای ضرورتا نمی توانند به معنای غیرمعتبر بودن نتایج یک مطالعه باشند، ولی شما همواره باید تضاد منافع بالقوه را مد نظر قرار بدهید.

6. به یاد داشته باشید که مرتبط بودن همواره به معنای علیت نمی باشد

بیشتر تحقیقات علمی رایج به صورت سریع نتیجه گیری می کنند و یک رابطه علی را مابین متغیرها نشان می دهند. با این وجود، یک رابطه مابین دو متغیر ضرورتا به این معنا نمی باشد که تغییرات صورت گرفته در یک متغیر عامل ایجاد تغییر در متغیر دیگر می باشد.

هیچ وقت فرض نکنید که یک رابطه علت و معلولی ما بین دو عامل وجود دارد. سعی کنید به دنبال پیدا کردن عباراتی همانند "محققان یک رابطه ای را پیدا کردند"، "تحقیق صورت گرفته یک رابطه ای را ما بین ... نشان می دهد" و "به نظر می رسد که یک رابطه ای باشد" باشید تا به شناخت تحقیق ارتباطی کمک کنید.

روزنامه ها، مجلات، کتاب ها و منابع آنلاین عبارت از منابع کامل از اطلاعات مربوط به آخرین تحقیقات روان شناسی می باشند. به منظور تعیین قابلیت اعتماد این گزارشات، شناخت نحوه ارزیابی داستان های مطالعه شده اهمیت زیادی دارد.

در حالی که بررسی کردن مطالعه اصلی بهترین روش برای شناسایی اطلاعات می باشد، شما همچنین می توانید از برخی عرف های علمی مبنایی استفاده کنید. نسبت به ادعاهای احساساتی و مهیج محتاط باشید، مراقب دلالتهای علیت اشتباه باشید، و به یاد داشته باشید که در هنگام بررسی گزارشات علمی، شکاکیت یک اصل مهمی می باشد.

نویسنده: کندرا چری[1]
آخرین به روز رسانی: 10 نوامبر 2017

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی

تعریف

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی[1] (ODD) یک اختلالی می باشد که بیشتر در کودکان و نوجوانان مشاهده می شود.

ویژگی های این اختلال عبارت از رفتار منفی، نافرمانی یا بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتار آزمایشی نرمال مشاهده شده در اکثر کودکان و در زمان های مختلف، بدتر می باشد.

اکثر کودکان در دوره های مختلفی با مشکلاتی مواجه می شوند، به خصوص در طول دوره 18 ماه تا سه سال و بعدا در طول دوره نوجوانی.

این دوره های سخت بخشی از فرآیند رشد نرمال مربوط به بدست آوردن احساس قوی تری نسبت به فردیت و جدا شدن از والدین می باشد.

با این وجود، ODD یک نوع رفتار بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتارهای فردی نرمال طولانی تر و شدیدتر می باشد، ولی آنقدر افراطی نمی باشد که شامل تخلف از قواعد اجتماعی یا حقوق دیگران باشد.

راهنمای متخصصان سلامت روانی، راهنمای آماری و تشخیص اختلالات آماری، چهارمین چاپ، تجدید چاپ متنی[2] (DSM – IV – TR)، ODD را به عنوان یکی از اختلالات رفتار مختل کننده دسته بندی کرده است.
تعریف

کودکانی که دارای ODD هستند، در اغلب مواقع نافرمانی می کنند. آنها به راحتی عصبانی می شوند و ممکن است که در اکثر مواقع عصبانی به نظر برسند.

کودکان بسیار جوان دارای این نوع اختلال، نسبت به مواردی که بی ارزش به نظر می رسند، کج خلقی های شدیدی نشان خواهند داد که 30 دقیقه یا بیشتر طول می کشد.

علاوه بر این، کودک دارای ODD در اغلب مواقع جر و بحث هایی را شروع خواهد کرد و به آن ادامه خواهد داد.

پیروز شدن در یک جر و بحث یک مورد مهمی برای کودکان دارای این نوع اختلال محسوب می شود.

حتی در صورتی که این فرد جوان بداند که برتری خودش را از دست خواهد داد یا برای ادامه دادن به کج خلقی یا جر و بحث مجازات خواهد شد، قادر به متوقف کردن این شرایط نخواهد بود.

با این وجود، اکثر کودکان دارای ODD، خودشان را به عنوان یک فرد جر و بحث کننده یا مشکل در نظر نخواهند گرفت.

برای این کودکان، مقصر دانستن سایر افراد به خاطر مشکلاتی که برایشان ایجاد شده است، یک مورد معمولی می باشد.

چنین کودکانی می توانند کمال گرا باشند و با در نظر گرفتن تخلفاتی که به عنوان یک رفتار صحیح در نظر می گیرند، احساس عدالت قویتری داشته باشند.

آنها در برابر دیگران ناشکیبا و بی تحمل هستند. احتمال جر و بحث شفاهی این افراد با سایر افراد، بیشتر از بروز درگیری های فیزیکی توسط این افراد می باشد.

سایر کودکان یا نوجوانان دارای ODD، ممکن است تلاش کنند با اذیت کردن عمدی یا انتقاد کردن، سایر افراد را تحریک کنند.

برای مثال، یک نوجوان می تواند روش یا صحبت کردن و یا لباس پوشیدن یک فرد را مورد انتقاد قرار بدهد.

این رفتار های ایجاد تضاد، معمولا از طریق یک مظهر قدرت، همانند یک سرپرست، مربی یا معلم اعمال می شود.

با این وجود، نوجوانانی که در آنها ODD تشخیص داده شده است، همچنین می توانند افراد زورگویی باشند که از مهارت های زبانی خودشان برای طعنه زدن  یا سوء استفاده از سایر کودکان استفاده می کنند.

[1] Oppositional defiant disorder

[2] Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders , fourth edition, text revision
مرکز مشاوره ستاره ایرانیان
عوامل و علائم
عوامل

ODD به عنوان یک مشکل برای خانواده ها و نه برای افراد، نامگذاری شده است. این مشکل در خانواده هایی صورت می گیرد که برخی از فاکتورهای زیر یا تمامی آنها در آن خانواده وجود داشته باشند:

    محدودیت های اعمال شده از طریق والدین بیش از حد سخت گیرانه یا سهل انگار می باشند، یا با یک ترکیب ناسازگارانه از هر دو این موارد می باشند.
    زندگی خانواده بدون ساختار مشخص می باشد؛ قواعد، محدودیت ها و نظم ها نامعین می باشند یا به صورت ناسازگارانه ای اعمال می شوند.
    حداقل یکی از والدین، رفتار متضادی در تعاملات خودش با سایر افراد دارد. برای مثال، ممکن است که پدر یا مادر در مقابل کودک خودشان، جر و بحث های زیادی با همسایه ها، کارمندان مغازه، سایر اعضای خانواده و غیره داشته باشد.
    حداقل یکی از والدین به دلیل مشکلات عاطفی والدین (همانند افسردگی)، جدایی یا طلاق و یا ساعات کاری، به صورت فیزیکی یا عاطفی در دسترس کودک نمی باشند.

رفتار بی اعتنایی صورت گرفته از طرف کودک، می تواند یک رفتاری برای احساس ایمنی یا به دست آوردن کنترل باشد.

همچنین این رفتار می تواند نشان دهنده تلاش برای جلب توجه یک سرپرست بی مسولیت و بی علاقه باشد.

همچنین ممکن است که فاکتورهای ژنتیکی در ODD وجود داشته باشند؛ به نظر می رسد که این اختلال در اغلب مواقع در خانواده ها صورت می گیرند.

با این وجود، این الگو می تواند نشان دهنده رفتار انعکاسی باشد که از نسل های قبلی یاد گرفته شده است و منعکس کننده تاثیرات ژن یا ژن های اختلالی نباشد.
علائم

بر اساس DSM – IV – TR، تشخیص ODD می تواند در کودکانی صورت بگیرد که معیار های زیر را دارند، و باعث خواهد شد که این رفتارها در مقایسه با حالت معمولی این رفتارها در کودکان دارای سن و سطح رشد مناسب، به میزان بیشتری در افراد ODD مشاهده شود.

یک الگوی رفتار منفی، خسمانه و بی اعتنایی که حداقل به مدت شش ماه به طول می کشد، و شامل چهار (یا بیشتر از چهار) مورد از موارد پایینی در کودک وجود دارد. کودک:

    کنترل وضعیت خودش را از دست می دهد
    بیش از حد به افراد بزرگسال اصرار می کند
    در اغلب مواقع نسبت به قواعد یا درخواست های افراد بزرگسال بی توجهی می کند
    به صورت تعمدی تلاش می کند تا افراد را تحریک کند
    به خاطر اشتباهات یا بدرفتاری های خودش، سایر افراد را سرزنش می کند
    در اغلب مواقع، به صورت سریع از طریق سایر افراد تحریک می شود
    در اغلب مواقع خشمگین و بی میل است
    در اغلب مواقع کینه توز است

به منظور تشخیص دادن اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودک، باید اختلالات رفتاری منجر ایجاد اختلال قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، آکادمیکی یا شغلی شود و این رفتار نباید صرفا در طول دوره های روان پریشی یا اختلال روانی صورت بگیرد.

علاوه بر این، کودک نباید معیارهای مربوط به اختلال کرداری[1] را داشته باشد که یک نوع اختلال رفتاری[2] شدیدی می باشد.

در صورتی که فرد جوان 18 ساله یا بزرگتر باشد، نباید معیارهای اختلال شخصیتی ضداجتماعی را داشته باشد.

[1] Conduct Disorder

[2] Behavioral Disorder
مرکز مشاوره ایرانیان
آمارها

فرض بر این است که اختلال بی اعتنایی و نافرمانی، تقریبا  در 6% از کودکان ایالات متحده صورت می گیرد.

این اختلال در بین افراد دارای وضعیت اقتصادی – اجتماعی پایین تر، در سطح گسترده تری رواج دارد.

در یکی از مطالعات صورت گرفته، در 8% از کودکان مربوط به خانواده های کم درآمد، ODD تشخیص داده شده بود.

این اختلال معمولا در سن شش سالگی کودک مشخص می شود. قبل از سن نوجوانی (در 9 تا 12 سالگی) میزان تشخیص این اختلال در پسران بیشتر از دختران می باشد، ولی میزان این تشخیص در دوره نوجوانی، ما بین دختران و پسران یکسان می باشد.

تخمین زده شده است که در حدود یک سوم از کودکانی که دارای اختلال کمبود توجه / بیش فعالی[1] (ADHD) هستند، همچنین دارای ODD هم می باشند.

کودکانی که ODD دارند، در اغلب موارد به عنوان افراد مضطرب یا افسرده هم شناخته می شوند.
تشخیص

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در زمانی تشخیص داده می شود که مشکل رفتاری کودک بیش از شش ماه به طول بکشد.

هیچ نوع آزمون یا آزمایش استانداردی برای تشخیص ODD وجود ندارد. به منظور مشخص کردن اینکه هیچ نوع مشکل بالینی منجر به این رفتار کودک نمی شود، می توان یک بررسی پزشکی کاملی را بر روی کودک انجام داد.

بعد از ارزیابی بالینی، باید یک ارزیابی روانشناختی از کودک صورت بگیرد که شامل مصاحبه با یک متخصص سلامت روان می باشد.

همچنین متخصص سلامت روان می تواند با والدین و معلمان کودک هم مصاحبه انجام دهد.

در برخی مواقع آزمون های روانشناختی به کودک داده می شود و با پاسخ دادن کودک به آن پرسشنامه ها، وجود داشتن سایر اختلالات مشخص می شود.

ارزیابی ODD شامل مشخص کردن یک اختلال رفتاری اختلال آورتری می باشد که به عنوان اختلال کارکردی شناخته می شود.

CD مشابه ODD می باشد، ولی همچنین شامل پرخاشگری فیزیکی نسبت به سایر افراد هم می باشد، همانند مبارزه کردن یا به صورت تعمدی تلاش کردن برای آسیب رساندن به یک شخص دیگر.

همچنین کودکان دارای CD، به صورت مکرری قوانین را زیر پا می گذارند و برای مثال، از طریق دزدی کردن، به حقوق سایر افراد تعرض می کنند.

آنها در مقایسه با کودکان ODD تمایل بیشتری به نامشخص شدن دارند و به همین دلیل دروغ می گویند و برخی از رفتارهای غیرقابل قبول خودشان را به صورت مخفی نگه می دارند.

تشخیص ODD می تواند سطح شدت آن به صورت خفیف، متوسط یا شدید را مشخص کند.

[1] attention-deficit/hyperactivity disorder
Mmsi.ir1
برای مشاوره تلفنی ، حضوری و آنلاین با شماره تماس های 02122689558 و 02122354282 و 02188422495 تماس حاصل کنید
مرکز مشاوره ستاره
درمان ها

درمان ODD بر روی هر دو مورد کودک و والدین متمرکز است. اهداف درمانی شامل کمک به کودک برای احساس محافظت شدن و ایمنی و آموزش به وی برای داشتن رفتار مناسب می باشد.

ممکن است که والدین به یادگیری نحوه اعمال محدودیت های مناسب برای یک کودک و نحوه برخورد با کودک دارای رفتار ODD نیاز داشته باشند.

همچنین آنها ممکن است که به یادگیری نحوه آموزش و اجرای رفتار مورد دلخواه نیاز داشته باشند.

همچنین والدین در مشکلاتی که منجر به فاصله گرفتن آنها از کودک می شود، به کمک نیاز دارند.

چنین مشکلاتی می توانند شامل الکلیسم یا وابستگی به دارو، افسردگی و یا مشکلات مالی باشد. در برخی از موارد، کمک های قانونی و اقتصادی می توانند لازم باشند.

برای مثال، یک مادر مجرد می  تواند به کمک های قانونی نیاز داشته باشد تا از طرف پدر کودک، حمایت هایی را برای کودک خودش به دست بیاورد و نیاز نداشته باشد که در دو جا کار بکند و می تواند بعد از ظهرها در خانه بماند و در کنار فرزند خودش باشد.

معمولا رفتار درمانی[1] در درمان ODD مفید می باشد. رفتار درمانی بر روی تغییر رفتارهای خاص تمرکز می کند و بر روی تحلیل سابقه رفتاری یا سال های اولیه زندگی وی متمرکز نمی شود.

تئوری مربوط به رفتار درمانی عبارت از این است که فرد می تواند مجموعه متفاوتی از رفتارها را یاد بگیرد تا آنها را جایگزین رفتارهایی بکند که منجر به ایجاد مشکلات می شوند.

همزمان با اینکه کودک نتایج بهتری را از رفتار جدید به دست می آورد، وی تمایل پیدا خواهد کرد تا به جای برگشت به رفتارهای قبلی و مشکل زا، به این رفتار جدید خودش ادامه بدهد.

به عنوان مثال، ممکن است از والدین کودک درخواست شود تا رفتارهایی را مشخص کنند که معمولا منجر به شروع شدن جر و بحث می شوند.

بعد از آن روش های متوقف کردن یا تغییر رفتارها برای جلوگیری از جر و بحث ها به آنها نشان داده می شود.

تکنیک های مدیریت احتمالات[2] می توانند در چارچوب رفتار درمانی قرار بگیرند. والدین و کودک می توانند برای تنظیم کردن قراردادهایی کمک شوند که رفتارهای ناخواسته را مشخص می کند و پیامدهای آن را بیان می کند.

برای مثال، ممکن است که کودک یک مزیت یا بخشی از اجازه خود را در زمان داشتن کج خلقی خشمگینانه از دست بدهد.

این قراردادها می توانند شامل مراحل یا طبقاتی باشند – برای مثال، کم کردن مجازات در صورتی که کوک یک جر و بحثی را شروع کند، ولی در یک دوره زمانی خاص جر و بحث را خاتمه بدهد.

چنین قراردادی می تواند برای مشخص کردن پاداش مربوط به رفتار مورد دلخواه هم تنظیم شود.

برای مثال، در صورتی که کودک یک هفته هیچ نوع رفتار نافرمانی نداشته باشد، وی می تواند یک فیلم را انتخاب کند که در آخر هفته و همراه با خانواده آن را ببیند.

این قرار دادها می توانند با معلمان کودک به اشتراک گذاری شوند.

والدین تشویق می شوند که تا حد ممکن، از رفتار مناسب و غیرمشکل زا قدردانی کنند.

توجه یا تشویق از طرف والدین در زمان انجام رفتار مناسب از طرف کودک، می تواند این احساس را در کودک ایجاد کند که والدین حتی در زمان انجام ندادن نافرمانی هم نسبت به رفتار وی مطلع هستند.

شناخت درمانی[3] می تواند برای کودکان بزرگتر، نوجوانان و والدین مفید باشد. در شناخت درمانی، فرد راهنمایی می شود تا اطلاعات بیشتری نسبت به تفکرات و احساسات مشکل زا در موقعیت های خاص به دست بیاورد.

درمانگر می تواند یک روش تفکر را در مورد مشکل ارائه بدهد که به احتمال بیشتری باعث خواهد شد که شخص به موارد دلخواه یا مورد نیاز خودش دست پیدا کند.

برای مثال، ممکن است یک دختر مورد کمک قرار بگیرد تا مشاهده کند که بیشتر عصبانیت های وی از احساساتی ناشی می شود که هیچ شخصی به آن اهمیت نمی دهد؛

ولی رفتار خشمگینانه وی منبع مشکلات وی می باشد، چرا که باعث می شود سایر افراد از وی دور شوند.

هر چند که روان درمانی[4] مبنای درمان ODD می باشد، ولی دارو هم در برخی مواقع می تواند مفید باشد.

کودکانی که به صورت همزمان به ADHD هم مبتلا هستند، ممکن است که برای کنترل رفتار تکانشی خودشان و گسترده کردن محدوده توجه شان، به درمان پزشکی نیاز داشته باشند.

همچنین کودکانی که مضطرب یا افسرده هستند هم می توانند از طریق داروهای مناسب مورد کمک قرار بگیرند.
پیش بینی

معمولا درمان ODD یک تعهد طولانی مدت می باشد. ممکن است که یک سال یا بیشتر طول بکشد تا درمان صورت گرفته منجر به بروز پیشرفت قابل توجهی شود.

نکته مهمی که خانواده ها باید رعایت کنند عبارت از ادامه دادن به درمان می باشد، حتی در مواقعی که نتایج درمانی سریعا ملموس نباشند.

در صورتی که ODD درمان نشود یا فرآیند درمانی ترک شود، احتمال صورت گرفتن اختلال کرداری در کودک بیشتر می باشد.

ریسک ایجاد اختلال کرداری در کودکان دارای نافرمانی خفیف، کمتر می باشد. در کودکانی که نافرمانی بیشتری دارند و در کودکان مبتلا به ADHD، این ریسک بیشتر می باشد.

اختلال کرداری در افراد بالغ به عنوان اختلال شخصیتی ضد اجتماعی[5] یا SAD نامیده می شود.

همچنین کودکان دارای ODD درمان نشده، در دوره بزرگسالی با ریسک ایجاد رفتارهای نافعال – پرخاشگر مواجه هستند.

افراد دارای ویژگی های نافعال – پرخاشگر تمایل دارند تا خودشان را به عنوان قربانی در نظر بگیرند و سایر افراد را به خاطر مشکلات خودشان سرزنش کنند.
پیشگیری

پیشگیری از ODD با یک مراقبت مناسب شروع می شود.

در صورت امکان، خانواده ها و مراقبانی که با آنها برخورد دارند، باید مراقب هر نوع مشکلی باشند که می تواند برای ارائه ساختار و توجه مورد نیاز از طرف والدین، موانعی را ایجاد کند.

تشخیص اولیه ODD و ADHD یک مورد الزامی برای به دست آوردن کمک برای کودک و خانواده می باشد که تا حد ممکن باید سریعا انجام شود.

با مشخص شدن و درمان ODD در مراحل اولیه، توانایی کودک برای ایجاد الگوهای سالم در برخورد با سایر افراد افزایش می یابد.

[1]  Behavioral Therapy

[2] Contingency management techniques

[3] Cognitive therapy

[4] Psychotherapy

[5] antisocial personality disorder

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با کادر تخصصی در زمینه زوج درمانی ، مشاوره فردی و شغلی ، روانشناسی زناشویی ، درمان اختلالات افسردگی ، اضطراب ، دوقطبی، وسواس، فوبیا و غیره و رفع مشکلات خانوادگی و زناشویی و مشاوره و تربیت کودک و نوجوان با روش های نوین و بهره گیری از جدیدترین تست روانشناسی آنلاین و روانسجی و دستگاه های نقشه برداری مغزی ، نوروفیدبک و بیوفیدبک و تی دی سی اس همواره در کنار شماست. شماره زیر جهت رزرو وقت مشاوره حضوری ، تلفنی و آنلاین
02122689558 و 02122354282 و 02188422495

    اختلال بی اعتنایی و نافرمانی
    ۵ تفاوت بین مربیگری و روان درمانی – آیا شما باید همراه با یک درمانگر یا مربی (آماده ساز) تمرین کنید؟
    خانواده درمانی ساختاری چیست؟ کاربرد آن در مشاوره خانواده
    آنچه یک درمانگر روانشناسی و مشاوره تازه کار نیاز دارد: از رویکرد اکت چه می دانید؟ (بخش دوم)
    آنچه یک درمانگر روانشناسی و مشاوره تازه کار نیاز دارد: از رویکرد اکت چه می دانید؟ (بخش اول)

پنج افسانه رایج و تصورات اشتباه نسبت به روانشناسی

پنج افسانه رایج و تصورات اشتباه نسبت به روانشناسی

رشته روان شناسی با یک سری از افسانه ها و تصورات اشتباه مواجه بوده است. این مورد به دلیل دانش و تجربه محدود افراد در حوزه علم روانشناسی می باشد.

برای اکثر افراد، اولین تجربه آنها (و معمولا تنها تجربه آنها) در حوزه روان شناسی در زمانی صورت می گیرد که آنها در یک دوره مقدماتی مربوط به الزامات آموزش عمومی دبیرستانی یا دانشگاهی شرکت می کنند.

به همین دلیل تصورات اشتباه زیادی در مورد روان شناسی وجود دارد.
تصورات اشتباه رایج در مورد روانشناسی

یک سری از تصورات اشتباه رایج در مورد روان شناسی عبارتند از:
افسان ۱: روان شناسی آسان است

این تصور اشتباه شاید اولین تصور اشتباه رفع شده برای دانشجویان زیادی باشد که در دوره های روان شناسی عمومی با سختی مباحث روان شناسی آشنا می شوند.

چرا برخی از افراد این تصور اشتباه را دارند که روان شناسی ساده و آسان است؟

یکی از دلایل این موضوع می تواند این موضوع باشد که اکثر افراد به دلیل داشتن تجربیات شخصی زیاد در مورد رفتار انسای، فرض می کنند که آنها به صورت طبیعی می توانند یک متخصص در مورد افراد باشند.

به طور مشخصی، هیچ شخصی این عقیده را ندارد که به دلیل اینکه شما به زبان انگلیسی صحبت می کنید، یک کلاس زبان انگلیسی می تواند آسان باشد.

همانطور که زبان انگلیسی می تواند برای صحبت کنندگان بومی سخت باشد، کلاس های روان شناسی هم می توانند سخت باشند.

به خصوص برای دانشجوانی که تجربیات کمتری در رابطه با افراد مختلف دارند یا پس زمینه محدودی در مورد موضوعات علمی و ریاضی دارند.

خوشبختانه، صرف اینکه روان شناسی چالش زا می باشد، به این معنا نیست که برای هر شخصی که به آن علاقمند است، غیرقابل دسترس می باشد.

در حالی که ممکن است فراز و فرود های زیادی در یادگیری وجود داشته باشد، شما می توانید با تلاش و اراده محکم در کلاس های روان شناسی موفق باشید.
افسانه ۲: روانشناسی فقط یک حس عمومی و رایج می باشد

افراد بعد از شنیدن آخرین یافته های مربوط به تحقیقات روانشناسی، تمایل دارند که پاسخ های “البته مشخص بود” را بدهند.

 برخی مواقع افراد بیان می کند که “البته این مورد مشخص بود! چرا افراد زمان خودشان را برای تحقیق در مورد موارد مشخص و رایج تلف می کنند؟”

ولی مواردی که عرف و حس عام می باشند، ضرورتا در تمامی موارد صحیح نمی باشند.

در صورتی که یک کتاب در مورد بررسی های مشهور در تاریخ روان شناسی مطالعه کنید، به این نتیجه خواهید رسید که بیشتر این تحقیقات، ادراک های عمومی و مشترک موجود در زمان خودشان را رد کرده اند.

آیا شما به صورت بالقوه و فقط به دلیل اینکه دارای قدرت هستید می توانید شوک های الکتریکی به سایر افراد وارد کنید؟

 عرف می تواند شما را مجبور کنید که به صورت قطعی، جواب نه بگویید، ولی روان شناس معروفی به اسم استنلی میلگرام[۱]، در یک آزمایش فرمانبرداری نشان داد که اکثریت افراد، دقیقا همین کارها را انجام می دهند.

چنین مواردی در رابطه با عرف وجود دارد – فقط به دلیل اینکه یک موردی دوست  داشتنی به نظر می رسد، هیچ لزومی وجود ندارد که به معنای درست بودن آن باشد.

 محققان می توانند برخی از این سوالات و پیش فرض ها را در مورد رفتار انسانی مطرح کنند و به صورت علمی آنها را بررسی کنند، و درست بودن یا دروغ بودن عقاید رایج ما در مورد خودمان را مشخص کنند.

آزمایش ها با استفاده از روش های علمی می توانند مسائل انسانی را به صورت هدفمند و منصفانه بررسی کنند.

[۱] Stanly Milgram
افسانه ۳: شما با درجه لیسانس به یک درمانگر تبدیل خواهید شد

به منظور تبدیل شدن به یک درمانگر تجربی، شما حداقل به درجه کارشناسی ارشد در رشته هایی همانند روان شناسی، مشاوره، مددکاری اجتماعی یا پرستاری روانپزشکی پیشرفته نیاز دارید.

 با داشتن مدرک کارشناسی فرصت های شغلی زیادی در زمینه سلامت روان خواهید داشت، ولی این موقعیت ها به عنوان مشاغل غیرتخصصی در نظر گرفته می شوند.

شما نمی توانید فقط با داشتن درجه کارشناسی، یک درمانگاه شخصی برای خودتان داشته باشید.

نکته مهم دیگری که باید مد نظر قرار داد، عبارت از این است که عنوان تخصصی “روان شناس” یک  عنوان تحت نظارت و کنترل می باشد.

به منظور اینکه به شما روان شناس گفته شود، شما باید درجه دکتری در روان شناسی داشته باشید، یک دوره انترنی تحت نظارت را پشت سر بگذارید و در آزمون های مجوز رسمی قبول شوید.

سایت “کانون مشاوران ایران” به عنوان مرجع روانشناسی، همواره در کنار شماست. متخصص زوج درمانی و خانواده درمانی و مشاوره فردی در نقاط مختلف ایران از جمله اصفهان، تبریز، شیراز و تهران و مرکز مشاوره قیطریه ، شهرک غرب، شریعتی و غیره به مشاوره تخصصی می پردازند.
افسانه ۴: روان شناسان صرفا با گوش دادن به صحبت های افراد، پول زیادی را به دست می آورند

به طور قطع برخی از روان شناسان پول زیادی را از کار خودشان به دست می آورند.

اکثر افراد فکر می کنند که روان شناسان در یک جای راحت می نشینند و فقط با نوت پد زرد سر و کار دارند، در حالی که درمانجوها حقیقت را نمی دانند و دچار سرگردانی هستند.

روش مرسوم گفت و گو درمانی فقط یکی از تکنیک هایی می باشد که درمانگران می توانند مورد استفاده قرار دهند، و قطعا یک روش الزامی نمی باشد.

در طول این دوره ها، درمانگران به صورت فعالی مشغول گوش دادن به صحبت های درمانجو ها، پرسیدن سوالات، ارائه راهنمایی ها، و کمک به درمانجو ها برای ایجاد راه حل هایی به منظور انجام وظایف روزمره هستند.

در واقع روان شناسان در حوزه وسیعی از تخصص ها کار می کنند و وظیفه کاملا سختی را انجام می دهند.

حقوق پرداختی به روان شناسان می تواند قابل توجه باشد.

برخی از متخصصان روان شناسی در زمینه سلامت روان فعالیت می کنند و بر روی کمک به افراد دارای ناراحتی های روان شناختی متمرکز می شوند، ولی سایر متخصصان در حوزه هایی همانند تجارت، آموزش، طرز حکومت و تحقیقات فعالیت می کنند.

پایین ترین حقوق پرداختی به روان شناسان از ۲۰۰۰۰ دلار تا ۳۰۰۰۰ دلار می باشد، در حالیکه بالاترین پرداخت های صورت گرفته به آنها ما بین ۱۰۰۰۰۰ دلار تا ۲۵۰۰۰۰ دلار می باشد.

عواملی از قبیل حوزه تخصصی، پیش زمینه آموزشی و تجربه در تعیین حقوق تاثیرگذار هستند.
افسانه ۵: روانشناسی یک علم واقعی نمی باشد

یک افسانه دیگری که در مورد روان شناسی وجود دارد، عبارت از این است که روان شناسی یک علم واقعی نمی باشد.

در مرحله اول اجازه بدهید تا بررسی کنیم که چه چیزی علم می باشد و چه چیزی علم نمی باشد. برخی از ویژگی های کلیدی علم عبارتند از:

    استفاده از روش های تجربی
    متغیرهای قابل کنترل و تغییر توسط محققان
    هدفمند بودن
    اجازه دادن به آزمون فرضیه ها
    قابل تکرار بودن نتایج
    یافته ها به محققان اجازه بدهند که شرایط آینده را پیشبینی کنند

روان شناسی برای بررسی رفتار انسانی و حیوانی، از تمامی این روش ها استفاده می کند.

محققان برای انجام دادن تحقیق از روش علمی استفاده می کنند، که به معنای این است که متغیرها تحت کنترل  می باشند و به صورت عملیاتی تعریف شده اند.

آزمایش ها می توانند فرضیه های مختلفی را بررسی کنند و برای مشخص شدن احتمال بدست آمدن این نتایج صرفا به دلیل شانس، از تحلیل های آماری استفاده کنند.

همچنین روان شناسان یافته های خودشان را به نحوی بیان می کنند که تکرار کردن آزمایش ها و روش ها در آینده برای سایر محققان امکان پذیر باشد.

روان شناسی در مقایسه با علوم گسترده ای که وجود دارند، می تواند یک علم نسبتا جدیدی باشد؛ ولی در هر صورت یک علم واقعی می باشد.

با این وجود، باید توجه داشت که روان شناسی علمی دارای برخی از محدودیت ها می باشد. رفتار انسان می تواند در طول زمان متغیر و متنوع باشد، بنابراین یک چیزی که در یک زمان و مکان خاص درست می باشد، ضرورتا نمی تواند در موقعیت ها، مجموعه ها، فرهنگ و یا جامعه های مختلف هم درست باشد.

نویسنده: کندرا چری[۱]

آخرین به روز رسانی: ۲۷ اکتبر ۲۰۱۸