برترین مراکز روانشناسی و بهترین مشاورها را از ما بخواهید. مشاوره تهران در بخش های مختلف شهر، امکان حضور شما را آسان تر کرده است.
پیش از آن به نکات زیر دقت کنید زیرا انتخاب مرکز خانواده می تواند زندگی شما را نجات داده و زندگی بهتری را برای شما به ارمغان بیاورد
مرکز مشاوره شرق تهران
۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
۰۹۱۰۸۳۴۷۵۹۷
مرکز مشاوره غرب تهران
۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲
۰۹۰۳۵۶۷۳۰۵۰
مرکز مشاوره شمال تهران
۰۲۱۲۲۶۸۹۵۳۴
۰۲۱۲۲۶۹۱۸۲۳
۰۹۰۳۱۲۳۶۴۴۶
مرکز مشاوره مرکز تهران
۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
در هر محله و منطقه تهران که سکونت دارید یا کار می کنید ما بهترین مرکز مشاوره خانواده را به شما معرفی می کنیم
اگر به دنبال مرکز مشاوره در شرق تهران ، غرب تهران ، مرکز تهران و شمال تهران هستید یا در هر شهری از کشور عزیرمان ایران هستید
خدمات برتر مشاوره خانواده توسط متخصص خوب به شما ارائه خواهد شد
داشتن کودکان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی ADHD/ADD ممکن است برای والدین مشکل آفرین باشد. آنها ممکن است در درک جهات مهم مشکل داشته باشند. کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه یا ADHD/ADD معمولاً وضع فعالیت یکنواختی دارند. که این می تواند برای والدین چالش زا باشد. ممکن است لازم باشد شما کمی زندگی منزل خود را به منظور کمک به کودک خود تغییر دهید. در ادامه موارد مفیدی خاص این شرایط آمده است:
برنامه مورد نظر را در منزل اجرا کنید. مواقع خاصی را برای بیدار شدن، خوردن، بازی کردن و انجام تکالیف، تماشای تلویزیون یا بازی های کامپیوتری و خوابیدن تعیین کنید. برنامه را بر روی صفحه یا تکه ای کاغذ بنویسید و جایی آنها را آویزان کنید که بتوانند همیشه آن را ببینید. اگر کودک شما هنوز هم آمادگی ندارد از نقاشی ها یا نمادهایی برای نشان دادن فعالیت های روزمره استفاده کنید. هرگونه تغییردر کارهای روتین را از قبل برای او تبیین کنید، اطمینان یابید که کودک شما تغییرات را درک می کند.
برای مطالعه بیشتر در زمینه فرزندپروری:
اجتناب از تنبیه و تهدید در فرزندپروری
شیوه های فرزند پروری و تاثیر آن در ابراز خشم
برای منزل قوانینی وضع کنید. برای خانواده مقررات رفتاری ساده، واضح و کوتاهی وضع کنید. مقررات باید به وضوح تبین شوند. بهتر است آنچه هنگام اطاعت کردن و نکردن مقررات پیش می آید را در نظر بگیرید. قوانین و مقررراتی که از آنها پیروی نمی شود را بنویسید. این لیست را نزدیک برنامه مورد نظر آویزان کنید. تنبیه برای نقض قوانین باید منصفانه، سریع و سازگار باشد.
مثبت نگر باشید. آنچه شما می خواهید را به کودک خود بگویید، نه آنچه آنها نمی خواهند. برای هر رفتار یا حتی چیزهایی مانند لباس پوشیدن و به آرامی بستن درب های منزل، به طور منظم پاداش دهید و کودکان دارایADHD اغلب، بیشتر روز خود را صرف گفتن کارهای اشتباه خود می کنند. آنها باید برای هر رفتار خوب تشویق شوند.
اطمینان یابید که دستورالعمل ها درک می شوند. ابتدا توجه کودک خود را جلب کنید. مستقیم به چشمان او نگاه کنید. سپس به او واضح و با تن صدایی آرام آنچه مدنظر شما است را بگویید. از کودک خود بخواهید تا دوباره دستورلعمل ها را برای شما تکرار کنند. معمولاً بهتر است به دستورالعمل هایی ساده و کوتاه پایبند باشید. برای کارهای سخت یک یا دو دستورالعمل در هر زمان تعیین کنید. سپس هنگام تکمیل هر مرحله از او تجمید به عمل آورید.
قاطع باشید. فقط به آنچه گفته اید عمل کنید. آنچه می گویید را عملی کنید. تکرار دستورالعمل ها و درخواست ها اکثر مواقع کار درستی نیست. وقتی کودک شما قوانین را زیر پا می گذارد گاها با لحنی آرام به او بفهمانید. اگر هشدار مؤثر واقع نشد مطابق با عمل نکردن به آنچه قول داده اید پیش روید (از تنبیه فیزیکی خودداری کنید. این اغلب وضع را بدتر می کند).
اطمینان یابید کسی همواره کودک شما را زیر نظر دارد. به دلیل آنکه آنها تکانشگر هستند نیاز به نظارت یک بزرگسال دارند نه کودکان همسن خود. اطمینان حاصل کنید کودک هر روز توسط بزرگسالی نظارت می شود.
مراقب کودک خود هنگام بودن در کنار دوستانش باشید. برای کودکانADHD یادگیری مهارت های و قواعد اجتماعی دشوار است و هوشیار باشید تا برای کودک خود دوستی هم زبان و دارای مهارت های فیزیکی مشابه انتخاب کنید. در ابتدا تنها از یک یا دو دوست بخواهید به منزل شما بیایند. هنگام بازی آنها را با دقت زیر نظر داشته باشید. اغلب به رفتارهای خوب پاداش بدهید. مهمتر از همه از ضربه زدن تنبیه و داد و فریاد دن در حیاط منزل جلوگیری کنید.
در فعالیت های درسی به او کمک کنید. صبح های تحصیلی ممکن است برای ADHD مشکل باشد. از شب قبل او را آماده کنید، لباس های مدرسه را مرتب در گوشه ای قرار دهید وکیف کتاب ها را نیزآماده کنید. به اندازه کافی زمان برای لباس پوشیدن و خوردن کامل صبحانه، فرصت دهید. اگر کودک شما واقعاً صبح ها عملکرد کندی دارد می بایست به او زمان کافی برای لباس پوشیدن و خوردن بدهید.
کارهای روتین مربوط به تکالیف درسی را سازمان دهی کنید. جای آراسته ای برای انجام تکالیف انتخاب کنید. این جا باید دور از عوامل حواسپرتی مانند افراد دیگر، تلویزیون و بازی های ویدئویی باشد. زمان تکالیف را به بخش های کوچکی تقسیم کنید، طوری که بین هر تکلیف استراحت کنند. مثلاً پس از درس به کودک خود اسنک بدهید و سپس بگذارید او دقایقی بازی کند. بعد به انجام تکالیف بپردازد. به خاطر وقفه های سرگرم کننده مکرراً کار را متوقف کنید تا با این کار به او اجازه درگیری در چیزهای مفرح را داده باشید. به او دلگرمی زیادی بدهید اما اجازه دهید به تکالیف درسی خود نیز رسیدگی کند.
بر تلاش تمرکز کنید نه نمرات. وقتی کودک شما سعی می کند تکالیف تحصیلی خود را انجام دهد به او جایزه دهید نه فقط هنگام نمرات خوب. شما برای کسب هر نمره بهتر به او جایزه های بیشتری بدهید.
اشارات مکمل برای والدین دارای ADD (اختلال نقص توجه) و ناتوانی های یادگیری:
آموزش مهارت های فرزند پروری به والدین ابزارها و تکنیک هایی برای مدیریت رفتار می دهد. یکی از چنین رفتارهایی استفاده از نظام نقطه گذاری یا علامت برای تشویق فوری رفتار یا کار خوب است. یکی دیگر استفاده از محرومیت و انزوا با صندلی یا اتاق خواب هنگام سرکشی زیاد یا غیرقابل کنترل شدن است. در طی محدودیت کودک از شرایط آشوب زا دور می شود و تنها در گوشه ای می نشیند تا زمانی که آرام شود. والدین نیز باید آموزش داده شوند تا به کودک هر روزی که آنها فعالیت خرسند کننده یا آرامی نشان دادند به او “زمان سرخوشی” بدهند. در طی زمان والدین تماماً در پی فرصت هایی هستند تا آنچه کودک به خوبی انجام می دهد را ببینند و برجسته سازند و سپس کودک خود را به خاطر نقاط قوت و توانایی ها تشویق کنند.
این نظام پاداش و جریمه می تواند روش مؤثری برای اصلاح رفتار کودک باشد. والدین یا معلم چند رفتار مطلوب مانند درخواست اسباب بازی به جای قاپیدن آن یا تکمیل یک تکلیف که می خواهند در کودک ترغیب کنند را پیدا کنند. به کودک دقیقا آنچه برای کسب جایزه از او انتظار می رود را بگویید.
کودک وقتی جایزه را دریافت می کند که او رفتار مطلوب انجام داده باشد و در صورت انجام ندادن کار اشتباه کم تر جریمه شده باشد. جایزه می تواند کوچک باشد شاید یک علامتی که با مزایی خاصی قابل تعویض است اما آن باید چیزی باشد که کودک می خواهد و مشتاق کسب آن است.
جریمه ممکن است حذف علامت یا کمی محدودیت باشد. سعی کنید خوبی های کودک خود را بیابید. با گذشت زمان هدف کمک به کودک برای یادگیری کنترل رفتار خود و انتخاب رفتارهای مطلوب تر است. این تکنیک در همه کودکان به خوبی مؤثر است اگرچه کودکان با ADHD ممکن است نیاز به پاداش های مکررتری داشته باشند.
بعلاوه، والدین ممکن است یادبگیرند موقعیت های موفقیت آمیز برای کودک را بسازند. این ممکن است شامل اجازه دادن بازی با تنها یک یا دو هم بازی همزمان باشد تا کودک دچار برانگیختگی و تشنج نشود. یا درصورتی که کودک آنها در انجام تکالیف مشکل دارد، آنها ممکن است نحوه کمک به تقسیم تکالیف بزرگ در قالب مراحل کوچک سپس تشویق او پس از تکمیل هر مرحله باشد.
صرف نظر ار تکنیک های خاص، والدین ممکن است اصلاح رفتار کودک را تمرین کنند، برخی اصول کلی به نظر می رسد برای اکثر کودکان دارایADHD مفید واقع شود. اینها فراهم کردن بازخوردهای فوری و مکررتر(از جمله پاداش ها و تنبیه ها)، ساخت مند ترکردن موقعیت های بالقوه مشکل گذشته و فراهم کردن نظارت و دلگرمی بیشتر برای کودکان دارای ADHD در موقعیت های حاکی از فقدان جایزه یا خسته کننده می باشد.
کودکان دارای ADHD نیاز به قواعد سازگاری دارند که آنها بتوانند درک و پیروی کنند. اگر قوانین تبعیت شوند جایزه کوچکی بدهید. کودکان دارای ADHD اغلب انتظار انتقاد دارند و مورد انتقاد واقع می شوند. به دنبال رفتار خوب و تشویق کردن آن باشید. والدین همچنین ممکن است نحوه مدیریت استرس مانند تکنیک های مراقبه، آرام سازی و ورزش را برای بالا بردن تحمل خود هنگام ناکامی به کار ببرند تا آنها بتوانند با خونسردی بیشتر در مقابل رفتارهای کودک واکنش نشان دهند.
سلام...
من تقریبا 20 سالمه و قراره با دختری از داخل فامیل ازدواج کنم . الیته ازدواج فامیلی محسوب نمیشه چون ایشون از اقوام نسبتا دور هستند.
و از این قضیه ازدواج هم خانوداه هر دو طرف باخبر هستند چون که این خانوداها بودند که باعث اشنایی ما شدند.
من واقعا از ایشون خوشم میاد ولی یه مشکلی که من دارم اینه که فکر میکنم از هر دختری که مثلا در دانشگاه میبینم خوشم میاد . البته اینم بگم که اون دختر خانمی که قصد ازدواج باهاش دارم و در اول متن هم بهشون اشاره کردم رو واقعا دوست دارم چون مثلا وقتی میشنوم که خواستگار میخواد براش بیاد خیلی ناراحت میشم و اوقاتم تلخ میشه . ولی اون مشکل رو دارم. نمیدونم دلیلش چی میتونه باشه. من از اون پسرهایی هستم که تا حالا با دختری ارتباط نداشتم یعنی شخصی به نام دوست دختر تو زندگی من نبوده و من ازتباطم با دخترها خیلی کم بوده . نمیدونم شاید دلیلش سنمه.
یه نکته دیگه ای هم هست اینه که من متاسفانه خودارضایی میکنم و واقعا خجالت میشکم اینجا بیانش کنم ولی اگر به حل مشکل من کمک کنه چرا که نه.ممنون میشم راهنماییم کنید.
برای دوست داشتن و ازدواج باید شرایط مناسب رو داشته باشید
بطور مثال از یک شغل خوب و استقلال مالی برخوردار باشید
اگر به این موارد فکر کنید مسلما" از این احساس زودگذرتون کاسته خواهد شد
معمولا بین 21 تا 25 سالگی به بلوغ عاطفی میرسید
پس بهتره تا این مرحله صبور باشید
چون در غیر اینصورت ممکنه در انتخابتون دچار اشتباه شوید
در مورد خودارضایی باید گفت این نیاز درونی شما به رابطه جنسیه و طبیعیه چنین احساسی داشته باشید
ولی بدونید در اثر تکرار این رفتار ذهن شما به این کار اعتیاد پیدا خواهد کرد
طوری که در آینده از بودن در کنار همسرتون احساس لذت نخواهید برد
بهتره از محیطهای محرک دوری کنید ... دیدن عکس /فیلم و ...
ورزش کنید تا انرژی شما در مسیر مناسبی صرف شود و بدونید
قدم اول در خودارضایی تحریک شدنه و به همین برای ترک باید به این موضوع دقت کنید
شروع موضوع توسط ehsannasr در 24 فوریه 2018 در انجمن سیستم های مدیریت محتوا
پویاسازان با ارائه این راهنما برخی اقدامات پیشگیرانه ضروری را که شما باید برای کاهش ریسک و محافظت پیش از تهدید پیاده سازی کنید، تا آنجا که ممکن است پوشش می دهد.
پاسخ با نقل قول